Rehabilitacja metodą PNF

Proprioceptive Neuromuscular Facilitation (Proprioceptywne nerwowo-mięśniowe torowanie ruchu), jest metodą fizjoterapeutyczną, umożliwiającą przywracaniu utraconej funkcji. Metoda PNF to nie tylko jedna z metod rehabilitacji, ale pełna koncepcja postępowania terapeutycznego. Koncepcja posiadająca własną "filozofię" i zasady pracy z pacjentem. Opierając się na budowie anatomicznej człowieka PNF proponuje ruchy naturalne, przebiegające trójpłaszczyznowo, zbliżone do aktywności dnia codziennego. Ruchy te prowadzone są wzdłuż skośnych (diagonalnych) - osi ruchu, które ze względu na swój przebieg stwarzają możliwość zaktywizowania największej ilości mięśni należących do tego samego łańcucha mięśniowego. Zgodnie ze skośnym przebiegiem większości mięśni szkieletowych za najważniejszy składnik ruchu uważana jest rotacja. Warunkuje ona siłę i koordynację wykonywanego ruchu. Według filozofii PNF, proponowana pacjentowi terapia ma być bezbolesna i funkcjonalna, to znaczy zgodna z potrzebami ruchowymi zgłaszanymi przez chorego i wzorowana na naturalnych ruchach zdrowego człowieka. PNF proponuje ruchy naturalne, które przebiegają trójpłaszczyznowo i są zbliżone do czynności dnia codziennego. Uwzględnienie podczas planowania terapii potrzeb ruchowych i problemów zgłaszanych przez chorego przynosi wiele korzyści i czyni z PNF metodę przyjazną dla pacjenta, opartą na bezbolesnej pracy, wykorzystującej silne odcinki ciała i umiejętności chorego do ułatwiania przywracania utraconych funkcji. PNF gwarantuje również wysoki poziom edukacji pacjenta, oparty na współuczestnictwie w planowaniu terapii oraz kontynuacji ćwiczeń w formie programu domowego, przy niewielkich wymaganiach sprzętowych. Korzyści z pracy w Koncepcji PNF to:

• metoda przyjazna dla pacjenta - oparta na bezbolesnej pracy, wykorzystującej silne odcinki ciała i umiejętności chorego do ułatwiania reedukacji utraconych funkcji
• wysoki poziom bezpieczeństwa terapii wynikający z integracji zabiegu z diagnostyką
• możliwość pracy z chorym na każdym poziomie dysfunkcji - zabezpieczenie terapią wszelkich funkcji od ruchowych do wegetatywnych
• wysoki poziom edukacji pacjenta, oparty na współuczestnictwie w planowaniu terapii oraz kontynuacji ćwiczeń w formie programu domowego
• niewielki wymagania sprzętowe
• duża efektywność prowadzonej terapii, wynikająca z dokładnej analizy problemu i ukierunkowanych oddziaływań

Masaż leczniczy

Jest to masaż oparty na technikach masażu klasycznego. Jednak sformułowanie "masaż leczniczy" odnosi się do formy zabiegu, który ma na celu leczenie pewnych zaburzeń organizmu poprzez zabiegi manualne, poprzez mechaniczne oddziaływanie na skórę i tkanki położone bezpośrednio pod jej powierzchnią oraz na części ciała i organy położone głębiej. To mechaniczne oddziaływanie polega głównie na wykonywaniu określonych ruchów, chwytów i technik, mających na celu wywołanie efektu leczniczego, np.: likwidacja przykurczów i bóli mięśniowych.

Masaż relaksacyjny

Bardzo często spotykanym zabiegiem jest masaż relaksacyjny, który ma za zadanie odprężyć i zrelaksować osobę masowaną. Podczas wielu trudów w pracy czy z powodu problemów nasze ciała są spięte, a mięśnie naprężone, co może sprawiać ból i nieprzyjemne uczucie. Także skołatane nerwy i zmartwienia powodują, że czujemy się źle i masaże relaksacyjne mogą być idealnym rozwiązaniem, by pozbyć się problemów i odprężyć. Jeżeli źródłem napięcia mięśni jest długotrwały stres, to można go usunąć stosując delikatne, spokojne i powolne techniki masażu.

Masaż sportowy

W niewielkim stopniu różni się od klasycznego masażu leczniczego. Wykonywany jest zdecydowanie silniej i energiczniej. Celem tego masażu jest rozgrzewka, usunięcie przemęczenia powstałego na skutek intensywnego wysiłku fizycznego, zakwasów bądź likwidacji powstałych kontuzji. Występuje w kilku formach jako masaż:

• przedwysiłkowy - mający na celu przygotowanie organizmu do wysiłku sportowego - np. skracając rozgrzewkę itp.
• międzywysiłkowy - masaż wykonywany w przerwach między wysiłkami (między startami na zawodach sportowych), jego celem jest podtrzymanie wysokiej aktywności organizmu w trakcie zawodów
• powysiłkowy - mający na celu skrócenie czasu regeneracji organizmu po intensywny i długotrwałym wysiłku
• uzupełniający - wspomagający trening sportowy (np. wspomagający trening masy mięśniowej)

Masaż izometryczny

Stosowany jest w rehabilitacji w stanach po częściowym unieruchomieniu kończyn, tam gdzie nastąpił częściowy zanik lub osłabienie mięśnia, najczęściej po urazach, złamaniach lub dłuższej rekonwalescencji z powodu innych schorzeń. Wykonuje się go również jako masaż wyszczuplający-poprzez redukcję podskórnej tkanki tłuszczowej oraz masaż przyczyniający się do wzrostu masy i siły mięśniowej.

Masaż odchudzający

Jest to bardzo intensywny masaż. Polega na ugniataniu, uciskaniu i oklepywaniu ciała i może być dość bolesny, ponieważ jego zadanie polega na rozbiciu komórek tłuszczowych, które znajdują się głęboko w tkance podskórnej. Ma na celu poprawę krążenia chłonki, wygładzenie skóry i - co za tym idzie - uzyskanie widocznego efektu wyszczuplającego.

Drenaż limfatyczny

Jest to rodzaj specjalistycznego masażu wspomagającego odpływ chłonki z kończyn. Polecany jest szczególnie osobom, u których występują obrzęki, będące wynikiem zastoju krwi i limfy w przestrzeniach międzykomórkowych. Drenażu używa się z powodzeniem nie tylko jako masaż ogólny, ale też jako zbieg kosmetyczny twarzy. Jest leczeniem wspomagającym po amputacji piersi, czyli mastektomii.

Terapia tkanek miękkich

Terapia tkanek miękkich jest metodą diagnozowania, leczenia (normalizacji) i profilaktyki odwracalnych dysfunkcji stawów, więzadeł, mięśni, ścięgien, powięzi powierzchownych i głębokich oraz skóry. W oparciu o najnowszą wiedzę likwidowane są wszelkie ograniczenia ruchowe (zniesienie patologicznych barier czynnościowych), zjawiska reflektoryczne (objawy odruchowe w tkankach) oraz stereotypy funkcjonalne. W leczeniu dysfunkcji mięśni, ścięgien i więzadeł mają zastosowanie techniki energii mięśniowej takie jak: poizometryczna relaksacja mięśni (PIR), poizometryczna relaksacja mięśni zawierających punkty spustowe, rytmiczne pobudzanie antagonistyczne, a także podłużne i poprzeczne napinanie mięśni.

Kinezyterapia (leczenie ruchem)

Podstawą tej dziedziny fizjoterapii są ćwiczenia ruchowe. Ruch staje się środkiem leczniczym, mającym wpływ na cały organizm. Zadaniem kinezyterapii jest maksymalne usunięcie niesprawności fizycznej. W skład kinezyterapii wchodzą:

• ćwiczenia bierne,
• ćwiczenia izometryczne,
• ćwiczenia czynno-bierne,
• ćwiczenia samowspomagane,
• ćwiczenia w odciążeniu,
• ćwiczenia czynne,
• wyciągi,
• ćwiczenia synergistyczne,
• ćwiczenia oddechowe,
• ćwiczenia ogólnokondycyjne,
• ćwiczenia w wodzie,
• sport inwalidów.

Kinezyterapia stosowana jest w schorzeniach i dysfunkcjach narządu ruchu, w zespołach bólowych kręgosłupa, po zabiegach operacyjnych, po udarach mózgu, po zawale serca, a także w okresie ciąży jako przygotowanie do porodu.